Στα απότομα βράχια πάνω από το φαράγγι του Τσάκωνα, τη ρεματιά που χωρίζει Μητάτα και Βιαράδικα, βρίσκονται χαραγμένοι στο πρόσωπο του γκρεμού ένας σκύλος και μια γάτα. Οι σπηλιές που γεννήθηκαν από τις φυσικές δυνάμεις από μακριά παίρνουν τις οικείες μορφές των συμπαθητικών κατοικίδιων.
Και μέσα στις σπηλιές το χέρι του ανθρώπου έκτισε εκκλησιές, τοίχους, καταφύγια. Μια όμορφη βόλτα από τη Βρύση των Βιαραδίκων, μας οδηγεί στην πρώτη σπηλιά του Σκύλου, που από μακριά φαίνεται να γέρνει απειλητικά προς τη Γάτα.
 |
| Σκύλος - Γάτα. Βιαράδικα. Φεβρουάριος 2012. Φωτογραφίες Σταυρούλα Φατσέα |
Η Βρύση των Βιαραδίκων, από όπου πολλοί στο νησί προμηθεύονται πόσιμο και εξαιρετικά χωνευτικό νερό.
Το μονοπάτι που φροντίζουν οι τοπικοί σύλλογοι είναι στο μεγαλύτερο μέρος του ομαλό και η διαδρομή πολύ ευχάριστη με πυκνή βλάστηση και υπέροχη θέα του χωριού των Μητάτων.
Στο τελευταίο κομμάτι όπου το μονοπάτι στενεύει και γίνεται απότομα ανηφορικό το σκαρφάλωμα πάνω στα γλιστερά μούσκλια χρειάζεται προσοχή. Αξίζει πάντως τον κόπο.
Κτισμένα μέσα στις σπηλιές των βράχων αρκετά μικρά εκκλησάκια μεταξύ των οποίων, ο Αι Γιάννης όπου βρέθηκαν βυζαντινές και μεταβυζαντινές τοιχογραφίες και το οποίο σήμερα είναι κλειδωμένο
 |
| Σκύλος Η διαδρομή μας αυτή τη φορά σταμάτησε στο Σκύλο, καθώς το μονοπάτι για τη Γάτα γίνεται ακόμα πιο δύσκολο.... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου