Πρωτοάκουσα γι αυτήν από έναν κυνηγό. Είχε, λέει, χαθεί κυνηγώντας πέρα απ΄τον Αγιο Βασίλη και ξαφνικά ..."βρέθηκα σ' ένα μέρος μαγικό, βράχια θεόρατα σκαλισμένα από χέρι καλλιτέχνη, νερά γαλαζοπράσινα μια πελώρια πέτρινη γέφυρα..... " χάθηκα δεύτερη φορά στο παραμύθι... Έτσι μου είπε.
Ξεκινήσαμε από τα Βιαράδικα παίρνοντας τον χωματόδρομο προς τη γεώτρηση και τον Αγιο Βασίλη. Τότε χωματόδρομος ακόμα. Το 2006 ο δρόμος ασφαλτοστρώθηκε. Μπάζα έπεσαν..... πάει κι η σπηλιά πάνε κι οι νεράιδες.
Ξεκινήσαμε από τα Βιαράδικα παίρνοντας τον χωματόδρομο προς τη γεώτρηση και τον Αγιο Βασίλη. Τότε χωματόδρομος ακόμα. Το 2006 ο δρόμος ασφαλτοστρώθηκε. Μπάζα έπεσαν..... πάει κι η σπηλιά πάνε κι οι νεράιδες.
Από τα Βιαράδικα κατηφορίζουμε προς τη γεώτρηση. Στη διασταύρωση πήγαμε αριστερά προς το λαγκάδι. |
Ο δρόμος προς Αγιο Βασίλη στα δεξιά μας. Ολόκληρη σχεδόν η περιοχή αυτή κάηκε στην φετινή πυρκαγιά |
Στα αριστερά μας η περιοχή Γάλανη. |
Παίρνουμε το λαγκάδι παράλληλα με το Παλαιόκαστρο. Τα βατράχια στο ρέμα σωπαίνουν απορημένα. Προλάβαμε πάντως να τα απολαύσουμε.... |
Βραχήκαμε λίγο αλλά άξιζε τον κόπο. |
Αφήνουμε το Παλιόκαστρο πίσω μας και κατευθυνόμαστε νότιοδυτικά |
Στα δεξιά μας το επιβλητικό γεφύρι ακριβώς πάνω από τη Γεώτρηση του Κακκάβου |
Δεν πα να βραχώ!! Αυτή τη φωτογραφία δεν τη χάνω. |
Ντροπή!! Αλλά, ποιός ξέρει... η φύση έχει το δικό της τρόπο, ίσως οι νεράιδες ξαναγυρίσουν ..... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου